William Reed Parsons Jr.
William is geboren op 26 December 1918, zijn vader en moeder waren Mr. William Reed Parsons en Mrs. Barbara Parsons.
Nadat hij slaagde van Louann High School in 1935 ging hij naar de Ouachita baptist university waar hij
studeerde voor het ministerie en hij zat in het ROTC (Reserve Officers Training Corps).
In februari 1942 werd zijn ROTC eenheid opgeroepen voor actieve dienst.
Hij ging in dienst als Infanterie officier te weten 1e liuetenant.
Ze kwamen eind september 1942 aan in Engeland (Bourton on hill in Gloucestershire) waar hij officier was van de
C-Company van de 156th infantry Regiment waar hij een kantine en keuken moest opzetten voor het verzorgen van
2000 Amerikaanse soldaten.
In het voorjaar van 1944 vertrok hij naar Devizes in Engeland om leiding te geven aan een kantine en keuken voor
de Amerikaanse soldaten en de POW’s, gevangen genomen op D-Day in Frankrijk.
Hij stond voor de enorme taak 20.000 tot 30.000 krijgsgevangenen elke dag te voeden.
In September 1944 vertrok hij naar Frankrijk en werd later naar Belgie en Luxemburg gestuurd.
Op 4 maart 1945 stuitten zij op de Duitsers tijdens het inzetten van een aanval.
Liuetenant Parsons keek over een omgevallen boom, toen een soldaat met een MP40
(Burp Gun, deze bijnaam heeft het machine geweer gekregen voor het “boerende” geluid dat het maakt),
3 schoten loste en hem dodelijk trof.
Willam Parsons was geliefd door iedereen die hem kende.
William kreeg een Purple Heart en ligt nog steeds begraven in Henri-Chapelle American Cemetery and Memorial.
Op het kerkhof in Old Washington, Arkansas staat ook nog een gedenkteken ter ere van William.
William had een broer, 5 zussen en liet zijn vrouw en zoon van 2 jaar, die hij nog nooit gezien had, achter